تقريبا حدود پنج سال پيش، چند نفر در «زوريخ» تصميم گرفتند تا موبايل هاي هوشمندشان را روي دست خود ببندند. در آن زمان، اندازه قطعات سخت افزاري كوچك تر شده بود و گروه مورد بحث، مي خواست پتانسيل ابزارهاي پوشيدني را بسنجد. به همين دليل بود كه اقدام به بستن موبايل هاي خود بر روي دست شان كردند و در راهروهاي ساختمان گوگل مي رفتند و مي آمدند.
آنها در گوگل مشغول به كار بودند و وانمود مي كردند آنچه بر روي مچ دست خود بسته اند، يك ساعت هوشمند است. با همين كار، درك كردند كه استفاده از يك كيبورد روي ساعتي هوشمند، امري كاملاً غير ممكن است و از طرفي، متوجه گشتند كه دريافت به موقع اعلانات، مهم ترين ويژگي يك اسمارت واچ به شمار مي رود. حال آنچه گوگل مي سازد، حاصل آزمايشات اوليه همين افراد است.
گوگل به فرمول عجيبي باور دارد و مي گويد كه همه كارمندانش، مي توانند بيست درصد يا يك پنجم از زمان خود را به پروژه اي كه تصور مي كنند آينده دارد، اختصاص دهند. حاصل همين تفكر، محصولات و سرويس هايي نظير Gmail، گوگل نيوز و AdSense بوده، اما مي توانيد پلتفرم اندرويد ور و به طور كلي تمام تلاش هاي شركت مورد بحث در زمينه ساعت هاي هوشمند را نيز به اين ليست اضافه كنيد.
«ديويد سينگلتون» (David Singleton) مدير توسعه ساعت هاي هوشمند گوگل مي گويد: «چندتايي از توسعه دهندگان سطح پايين و برخي مدير توليدها، ۲۰ درصد از زمانشان را كنار هم گذاشته بودند و برخي ايده ها را براي پلتفرمي پوشيدني جمع آوري كرده بودند. در واقع آنها تبديل به تيمي در زوريخ شده بودند كه موبايل خود را روي دست مي بستند و وانمود مي كردند كه آن، يك ساعت هوشمند است.»
در سال ۲۰۱۳، سينگلتون به عنوان مدير پروژه اندرويد ور برگزيده شد و حالا طور مستقيم، به «هيروشي لاكهايمر» (Hiroshi Lockheimer)، شخصي كه اكنون مدير اندرويد در گوگل است، گزارش مي دهد. او حالا وظيفه دارد تا يكي از قديمي ترين تكنولوژي هاي جهان كه در اصل مكانيزم ساعت است را دگرگون كند.
سينگلتون مي گويد: «ساعت هوشمند دقيقاً همان چيزي است كه گوگل توسط آن مي تواند به زندگي اشخاص كمك كند.» او ايده هاي بزرگي براي اندرويد ور دارد و معتقد است در آينده، اين سيستم عامل مي تواند حتي پيش از اين كه خودتان بخواهيد احساس كنيد كه بيمار شده ايد، اين موضوع را با پزشكتان در ميان بگذارد. وي ادامه مي دهد: «در ۲ الي سه سال آينده، زندگي مانند حالا نخواهد بود و موارد بسياري تغيير خواهد كرد، چه رسد به پنجاه سال بعد.»
البته اندرويد ور راه بسيار درازي پيش روي خود دارد و به طور كلي ساعت هاي هوشمند هنوز در نخستين دوره رشد خود هستند.
ابزارهاي پوشيدني از ميانه دهه ۸۰ ميلادي تلاش داشته اند تا راه خود را به زندگي كاربران باز كنند اما اولين باري كه افراد توانستند يك ساعت هوشمند حقيقي داشته باشند، در ژانويه ۲۰۱۳ و زماني بود كه Pebble اولين ساعت خود را توسط جمع سپاري (جذب سرمايه عمومي) عرضه كرد. سپس، گوگل در سال ۲۰۱۴، اندرويد ور را معرفي نمود. در انتهاي همان سال، اپل ساعت هوشمند خود را معرفي كرد ولي آن را در سال ۲۰۱۵ به بازار عرضه نمود.
03_android-wear-pattern-w1150
تعداد خريداران ساعت هاي هوشمند هم در حال افزايش است و گزارشات موسسه هاي تحقيقاتي نشان مي دهد كه فروش اين دسته از محصولات در سه ماهه چهارم سال ۲۰۱۵ براي اولين بار از فروش ساعت هاي لوكس پيشي گرفته است.
گوگل، اپل و Pebble شركت هايي هستند كه ساعتي هوشمند توسعه داده اند اما در حقيقت، خودشان هم نمي دانند كه چرا اين كار را كرده اند
زك كوئن (Zak Cohen) كه يكي از توسعه دهندگان برتر اندرويد ور در لندن است، مي گويد كه مردم با احتياط، به اين ابزارها علاقمند هستند. او البته بيان مي كند كه گوگل، اپل و Pebble شركت هايي هستند كه ساعتي هوشمند توسعه داده اند اما در حقيقت، خودشان هم نمي دانند كه چرا اين كار را كرده اند. سوال اصلي اين است كه اگر موبايلي در جيب داشته باشيد، چرا بايد يك نمايشگر كوچكتر را روي مچ دستتان ببنديد؟
سينگلتون البته با اين ديدگاه مخالف است و مي گويد: «تصور نمي كنيم اين تكنولوژي توليد شده باشد تا مشكلي را حل كند كه هنوز آن را نيافته. تصور مي كنيم كه هسته مشكلات را مي دانيم و به طور كلي، به همين دليل است كه مي كوشيم تا آن را حل كنيم و همه تلاش هايمان هم بر همين اساس است.»
اما يكي از مشكلات اصلي اين است: چگونه يك ساعت هوشمند مي تواند ساير گجت ها را بي استفاده كند؟
سينگلتون مي گويد كه كارمندان گوگل در پايتخت انگليس در ابتدا بر روي بهبود تجربه موبايل متمركز بودند اما بعداً وظيفه آنها تبديل شده به توسعه اندرويد ور: «در ابتداي كار افرادي را به استخدام در آورديم كه به خوبي مي توانستند ستون هاي يك پلتفرم را استحكام بخشند و پيشتر تجربه چنين كاري را هم داشته اند.»
گوگل البته در اين ميان نمي گويد كه چه زمان به شكل رسمي پروژه توسعه ساعت هاي هوشمند و پلتفرم مخصوص آنها را كليد زده است. اما به نظر مي رسد كه در سال ۲۰۱۱، اين شركت آزمايشات كوچكي را آغاز كرده است.
سينگلتون همچنين مي گويد كه مدير كنوني اندرويد، آقاي لاكهايمر بوده كه به شدت پيگير پروژه ساعت هوشمند گوگل شده. سينگلتون كه در آن زمان در مانتين ويو و مقر اصلي گوگل مشغول به كار بوده، مي گويد: «هيروشي لاكهايمر فكر مي كرد كه بايد پروژه ساعت هوشمند جدي تر گرفته شود و به همين دليل از من خواست تا به تيم اندرويد ور بپيوندم. سپس تيم كاملي دور هم جمع شد و او گفت: اين يك موقعيت عاليست، بياييد اين پروژه را آغاز كنيم.»
دفتر گوگل در لندن كه بخشي مديريت اندرويد ور از آنجا صورت مي گيرد.
حالا ۱۸ گجت از اندرويد ور استفاده مي كنند و اين پلتفرم بيش از ۴۰۰۰ اپليكيشن دارد. تيم اندرويد ور متشكل از ۱۲۰ نفر است كه ۲۰ الي ۳۰ نفر از آنها از لندن كار توسعه اين پلتفرم را دنبال مي كنند. خود ديويد سينگلتون كه در اصل مسئول پلتفرم اندرويد ور است، در انگليس سكونت دارد. بخش هاي مهمي از اين پلتفرم نيز از سوي مهندساني كه در لندن مستقر شده اند، توسعه يافته اند. اگر به خاطر داشته باشيد، در سال گذشته اندرويد ور آپديتي را دريافت كرد كه كاربر توسط آن مي توانست خودش حالت يك اموجي را روي نمايشگر بكشد، و سپس سيستم آن را تشخيص مي داد و براي شخصي خاص ارسالش مي كرد. اين يكي از قابليت هايي است كه تيم لندن به اندرويد ور افزوده.
«تصور مي كنيم كه ابزارهاي پوشيدني به شدت استعداد آن را دارند كه زندگي كاربران را دگرگون كنند»
سينگلتون خبر مي دهد كه عملكرد اندرويد ور بر سه ستون استوار شده است: تعامل با جهان، ايجاد نيروي تازه و اپليكيشن هاي سلامتي. وي باور دارد كه چنين عملكردي، در اصل همچون ديدگاه اصلي گوگل از آينده اي متصل به اينترنت و تعاملي تر است.
وي همچنين به راحتي بيان مي كند بيشتر مواردي كه به آنها اشاره دارد، حالا هنوز از نظر فني قابل دسترسي نيستند، دقيقا مانند اينكه وقتي تلفن هاي هوشمند تازه ظهور كرده بودند، ساخت يك ساعت هوشمند امكانپذير نبود.
وي برخي از اين موارد را به شكلي جامع تر توضيح مي دهد:
ابزارهاي پوشيدني مي توانند مانند يك نگهبان براي شما در جهان امروزي ايفاي نقش كنند.
براي اينكه بيشتر اين موضوع را تفهيم كند، سينگلتون شروع مي كند به خالي كردن جيب هايش؛ كارت اعتباري، پول نقد و كليد. سپس مي گويد كه همه اين ها مي توانند جايشان را به ساعت هوشمند شما بدهند: «در دو الي سه سال آينده كسي نياز ندارد تا اين ها را همراه خود داشته باشد. اما در پنجاه سال بعدي قطعا چنين چيزهايي وجود نخواهد داشت. تصور مي كنيم كه ابزارهاي پوشيدني به شدت استعداد آن را دارند كه زندگي كاربران را دگرگون كنند.»
مي توانيم به كاربران قدرتي بدهيم كه امروز از آن بي بهره اند.
سينگلتون باور دارد كه ابزارهاي توسعه يافته توسط گوگل به خوبي توسط يك ساعت هوشمند قابل استفاده اند. از دستيار هاي مجازي گرفته تا اينترنت اشيا. وي سپس همين بخش را به سه قسمت تقسيم مي كند.
دانش: گوگل و به طور كلي جامعه تكنولوژيك، در آستانه يك دگرسويي بزرگ قرار دارد و مي خواهد اطلاعات را از طريق دستيارهاي مجازي و هوش مصنوعي به دست كاربر برساند. Google Now، Siri و Cortana نمونه هايش هستند. در آينده قرار است اطلاعات مختلف به سمت شما بيايد نه اينكه شما در پي اطلاعات بگرديد. اين تغييري بزرگ است؛ مخصوصا براي شركت هاي كوچك تر. شما در يك موبايل، مي توانيد انتخاب كنيد كه چه اطلاعاتي را دريافت كنيد ولي در نمايشگر كوچك ساعت، حق انتخابي نداريد و اين اطلاعات خواه ناخواه به سمت شما مي آيد.
ارتباط: شما قرار است از ساعت هوشمند خود استفاده كنيد، بدون اينكه قرار باشد موبايل تان را از جيب خارج كنيد. گوگل در اين راستا، تلاش مي كند با هوش مصنوعي خودش، ايميل يا پيام هايي كه دريافت مي كنيد را اسكن كرده و پاسخ هاي مناسب را به شكل آماده در اختيارتان قرار دهد.
كنترل جهان پيرامون: به هر وسيله اي كه كنار خود مي بينيد فكر كنيد. چراغ، پروژكتوري كه در اتاق قرار دارد يا ساير وسايل. همه اين ابزارها بالاخره روزي به اينترنت متصل خواهند شد. اسمش هم هست «اينترنت اشيا». ساعت هاي هوشمند، ابزارهايي كاملا ايده آل براي مديريت كردن ساير گجت هاي متصل به اينترنت هستند.
بالا بردن سطح سلامت كاربران.
اندرويد ور همين حالا برخي از اين قابليت ها را دارد. براي مثال كاربر مي تواند ضربان قلب خود را مشاهده كند، ببيند كه چند قدم برداشته و مواردي از اين دست. اما سينگلتون مي خواهد كه در آينده، اين ويژگي ها بسيار بيشتر از حالت كنوني شان شوند.
وي در همين رابطه مي گويد: «ما باور داريم كه پزشك شما در مواقع ضروري بايد توسط اطلاعات ساعت هوشمند تان، با شما تماس بگيرد و از احتمال مريض شدنتان بگويد. اينكه شما بخواهيد براي يك بيماري به پزشك زنگ بزنيد، امري پذيرفته شده نيست. البته براي اين كار، سنسورهاي بيشتري هم بايد به ابزارهاي پوشيدني اضافه شود و در حال حاضر، همين مسئله يكي از مشكلات ماست.»
مشكل اما به همين جا خلاصه نمي شود؛ در حال حاضر، دلايل كاربران براي نخريدن يك ساعت هوشمند بيشتر از دلايل شان براي خريد آن است.
سينگلتون حاضر نمي شود بيان كند كه حالا، چه تعداد گجت مبتني بر اندرويد ور در سراسر جهان فعال هستند. اما در هر صورت مي توان پنداشت كه تعداد آنها در برابر ابزارهاي اندرويدي، بسيار ناچيز است چرا كه اينك بيش از ۱.۴ ميليارد گجت مبتني بر اندرويد در سراسر زمين مشغول به كار است.
تحقيقات اخير نيز نشان مي دهند كه در زمينه ساعت هاي هوشمند، اپل واچ اكنون پيشتاز است. موسسه آماري IDC مي گويد كه در سه ماهه نهايي ۲۰۱۵، اپل موفق به فروش ۴.۱ ميليون ساعت هوشمند شده است. از سوي ديگر، مي توان ديد كه تعداد اپ هاي نصب شده بر ساعت هاي مبتني بر اندرويد ور، به طور كلي بين ۱ الي ۵ ميليون بوده.
در همين راستا، سينگلتون مي گويد كه اميدوار است در نهايت رقابت به نفع كاربران باشد: «اگر برگرديد عقب و به روزهاي ابتدايي تلفن هاي هوشمند نگاه كنيد، تصور مي كنم خطوط موازي بسياري در آن زمان هم ديده مي شد.»
در ۲۰۰۹، يك سال مي شد كه موبايل هاي اندرويدي در بازار حضور داشتند و آيفون، سه برابر فروش بيشتري داشت. اما به يك باره فروش موبايل هاي اندرويدي افزايشي چشمگير پيدا كرد. شايد در آينده سرنوشت پلتفرم اندرويد ور هم چنين باشد.
«آنجلا مك اينتاير» (Angela McIntyre) يكي از تحليلگران ارشد موسسه تحليلي «گارتنر» است كه در اين رابطه مي گويد: «مي توانيم آنچه امروز در زمينه ساعت هاي هوشمند رخ مي دهد را با اتفاقاتي كه سال ها پيش براي موبايل ها رخ داد مقايسه كنيم. اگرچه اپل ابتدا با آيفون پيشتاز بود اما پس از آن پلتفرم اندرويد به سادگي آيفون را جا گذاشت. انتظار دارم همين اتفاق در مورد ساعت هاي هوشمند نيز رخ دهد.»
سوال ديگري كه اينجا مطرح مي شود، اين است كه آيا سازندگان ساعت هاي هوشمند به اندرويد ور، همچنان به عنوان يك پروژه آزمايشي نگاه مي كند؟ سينگلتون مي گويد: «فكر مي كنم اين ديدگاه در مورد همكاران سخت افزاري مختلف متفاوت باشد. برخي از شركت هايي كه با ما كار مي كنند، به شكل عميقي به ديدگاه هاي ما از آينده باور دارند و متعهد هستند كه آنها را به حقيقت بدل سازند.»
وي ادامه مي دهد: «برخي ها هم چندان اعتقادي به اين پلتفرم و بهبودهايش ندارند. شايد اندرويد ور نقشي در هسته اصلي تجارت هاي امروزي نداشته باشد اما آنها احساس مي كنند كه اين استعداد در آينده وجود خواهد داشت. بيشتر ترجيح مي دهيم با شركت هايي كار كنيم كه به ديدگاه هاي بلند مدت ما از اندرويد ور باور دارند.»
در نهايت به اين نتيجه مي رسيم كه ديدگاه گوگل از آينده ساعت هاي هوشمند چنين است: ابزاري كه روي مچ دست قرار مي گيرد و تلاش مي كند تا شما را با زندگي سالم تري آشنا كند، اطلاعات مختلف را در اختيارتان قرار دهد و جهاني پر از ابزارهاي مختلف كه به اينترنت متصل هستند را در كنترل شما قرار دهد.
اين همان ديدگاهي است كه توليد كنندگان ساعت هاي هوشمند و همكاران گوگل هم مي خواهند در آن نقشي داشته باشند. اينك، بايد صبر كرد و ديد كه مردم عادي چه زمان به اين باور مي رسند كه به ساعتي هوشمند نياز دارند.
